Η τεχνική της υπαραχνοειδούς έγχυσης φαρμάκων αναφέρεται στην εμφύτευση μιας ειδικής αντλίας που έχει την ιδιότητα να απελευθερώνει με προγραμματισμένο εκ των προτέρων τρόπο το επιθυμητό φάρμακο (συνήθως οπιοειδή, όπως είναι η μορφίνη) στον υπαραχνοειδή χώρο, δηλαδή στο χώρο που δημιουργείται μεταξύ των δύο περιβλημάτων του νωταίου μυελού, της χοριοειδούς και της αραχνοειδούς μήνιγγας, όπου βρίσκεται και κυκλοφορεί ένα υγρό που ονομάζεται εγκεφαλονωταίο υγρό. Η συνεχής αυτή έγχυση έχει σαν αποτέλεσμα τη μεταβολή ή τη μείωση της μεταφοράς των επώδυνων ερεθισμάτων από την περιφέρεια προς τον εγκέφαλο και άρα την αποτελεσματική ανακούφιση του ασθενούς από τα συμπτώματά του.
Τι είναι η υπαραχνοειδής έγχυση φαρμάκων;
Πότε ενδείκνυται η υπαραχνοειδής έγχυση φαρμάκων;
Η τοποθέτηση της αντλίας αυτής συνιστάται σε ασθενείς που υποφέρουν από χρόνιο σωματικό πόνο, δηλαδή πόνο που προέρχεται από δυσλειτουργία ιστών όπως οι μυς, τα οστά, οι τένοντες (πχ μυοσκελετικός πόνος) καθώς και σε ασθενείς που υποφέρουν από χρόνιο σπλαγχνικό πόνο, δηλαδή από πόνο που οφείλεται σε δυσλειτουργία εσωτερικών οργάνων, όπως το πάγκρεας, το στομάχι, το ήπαρ κ.ά. (πχ καρκινικός πόνος). Καθώς η εμφύτευση αυτής της συσκευής είναι μια παρεμβατική μέθοδος που γίνεται υπό γενική αναισθησία, συστήνεται κατά κανόνα σε ασθενείς στους οποίους η μέγιστη ασφαλής δοσολογία του φαρμάκου από το στόμα δεν είναι αποτελεσματική ή προκαλεί σημαντικές μη ανεκτές παρενέργειες, καθώς και σε ασθενείς που, για διάφορους λόγους, δεν μπορούν ή δεν επιθυμούν να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση ή τέλος σε ασθενείς που υπεβλήθησαν σε χειρουργική ή σε άλλες λιγότερο επεμβατικές τεχνικές που όμως δεν ανακούφισαν σε ικανοποιητικό βαθμό τη συμπτωματολογία τους.
Πώς γίνεται η υπαραχνοειδής έγχυση φαρμάκων;
Η όλη διαδικασία πραγματοποιείται υπό γενική αναισθησία. Ένας μικρός καθετήρας τοποθετείται χειρουργικά στον υπαραχνοειδή χώρο και συνδέεται με την ειδική αντλία που εμπεριέχει το προς έγχυση φάρμακο και η οποία με τη σειρά της εμφυτεύεται υποδόρια, δηλαδή κάτω από το λίπος της κοιλιακής χώρας, συνεπώς δεν είναι ορατή. Η ειδική αυτή αντλία, εκτός από το φάρμακο, εμπεριέχει και όλες τις παραμέτρους της θεραπείας, δηλαδή τη δόση του φαρμάκου που απελευθερώνεται κάθε φορά, το ρυθμό έγχυσης, δηλαδή το πόσο συχνά θα απελευθερώνεται το φάρμακο κ.ά. Οι παράμετροι αυτές μπορούν να μεταβληθούν εάν αυτό θεωρηθεί σκόπιμο από το θεράποντα ιατρό και η διαδικασία αυτή της επαναρρύθμισης πραγματοποιείται εξωτερικά με ειδική συσκευή χωρίς να απαιτείται να υποβληθεί εκ νέου ο ασθενής σε οποιαδήποτε παρέμβαση. Επιπλέον, ο ασθενής εφοδιάζεται με ειδικό τηλεχειριστήριο με τη βοήθεια του οποίου μπορεί και μόνος του να απελευθερώνει μικρή ποσότητα φαρμάκου σε περίπτωση που θεωρεί ότι ο πόνος του δεν ελέγχεται ικανοποιητικά. Έτσι, μπορεί και ο ίδιος ο ασθενής να ρυθμίζει τη θεραπεία του, πάντοτε με ασφαλή τρόπο αφού η δόση που απελευθερώνεται και ο μέγιστος αριθμός επαναλήψεων της έκτακτης αυτής δόσης που μπορούν να πραγματοποιηθούν μέσα σε μια μέρα είναι προκαθορισμένα από τον ιατρό του και άρα δεν είναι δυνατό να υπερβεί τα ασφαλή όρια και να θέσει τον εαυτό του σε κίνδυνο.