Η οστεοαρθρίτιδα αποτελεί την πιο κοινή μορφή αρθρίτιδας, δηλαδή την πιο κοινή μορφή φλεγμονής μιας άρθρωσης και είναι εκφυλιστικής αιτιολογίας. Το βασικό χαρακτηριστικό της οστεοαρθρίτιδας είναι η εκφύλιση του αρθρικού χόνδρου, δηλαδή του υλικού που επικαλύπτει τα άκρα των οστών σε κάθε άρθρωση και του οποίου ο βασικός ρόλος είναι να λειτουργεί σαν ένας απορροφητικός σπόγγος που απορροφά τους κραδασμούς που δημιουργούνται κατά τη χρήση της άρθρωσης και να προστατεύει να εμπλεκόμενα οστά αποσοβώντας την μεταξύ τους επαφή και τριβή.
Με την πάροδο της ηλικίας, ωστόσο, καθώς και με την αυξημένη χρήση της άρθρωσης, όπως συμβαίνει σε κάποια επαγγέλματα ή σπορ και με την αύξηση του βάρους του σώματος ή και μετά από τραυματισμό, ο αρθρικός χόνδρος εκφυλίζεται, χάνει δηλαδή την ικανότητά του να απορροφά τους κραδασμούς, οι οποίοι με τη σειρά τους μεταφέρονται στα άλλα μέρη της άρθρωσης, δηλαδή στους συνδέσμους και τους τένοντες, οι οποίοι φλεγμαίνουν και προκαλούν πόνο. Η οστεοαρθρίτιδα αποτελεί, συνεπώς, μια νόσο της μεγάλης ηλικίας και δυνητικά μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε άρθρωση αλλά συνηθέστερα αφορά στις αρθρώσεις που υποστηρίζουν το μεγαλύτερο βάρος ή δέχονται τη μεγαλύτερη φόρτιση όπως του γόνατος, του ισχίου και της σπονδυλικής στήλης.