Ινομυαλγία

Η ινομυαλγία είναι μια διαταραχή που χαρακτηρίζεται από χρόνιο, διάχυτο μυοσκελετικό πόνο σε συνδυασμό με προβλήματα ύπνου, μνήμης και διάθεσης.

Η αιτιολογία της νόσου είναι άγνωστη, ενοχοποιούνται όμως για την εμφάνισή της, και πιθανότατα συνδυαστικά, παράγοντες όπως η γενετική προδιάθεση (κληρονομικότητα), κάποιες λοιμώξεις και το στρες, ενώ φαίνεται ότι προτιμάει τις γυναίκες σε ποσοστό 80%-90%.

Η ινομυαλγία μπορεί να συνυπάρχει με άλλες παθήσεις, όπως το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, το σύνδρομο επώδυνης ουροδόχου κύστης, η δυσλειτουργία κροταφογναθικής άρθρωσης και οι ημικρανίες.

Τα συμπτώματα αρχίζουν κάποιες φορές μετά από έναν τραυματισμό, χειρουργική επέμβαση, ή λοίμωξη ή συσσωρεύονται σταδιακά με την πάροδο του χρόνου, χωρίς να υπάρχει κάποιο συμβάν ενεργοποίησης. Μεταξύ των συμπτωμάτων, παρατηρούνται τα εξής:

• Διάχυτος πόνος. Ο πόνος που σχετίζεται με την ινομυαλγία συχνά περιγράφεται ως ένας διάχυτος, σταθερός πόνος που διαρκεί πάνω από ένα τρίμηνο.
• Αίσθημα κόπωσης. Οι άνθρωποι που πάσχουν από ινομυαλγία κάνουν κακό ύπνο και συχνά ξυπνούν κουρασμένοι, παρόλο που έχουν κοιμηθεί για αρκετές ώρες.
• Αδυναμία συγκέντρωσης. Η έλλειψη διαύγειας δυσχεραίνει εξαιρετικά τη  διεκπεραίωση πνευματικής εργασίας από την πλευρά του πάσχοντος.
• Ο πόνος και η κούραση που σχετίζονται με την ινομυαλγία, όπως και η έλλειψη ικανότητας του ασθενούς να λειτουργήσει στις καθημερινές του δραστηριότητες μπορούν σταδιακά να προκαλέσουν άγχος και κατάθλιψη.

Στο παρελθόν, για τη διάγνωση της ινομυαλγίας, γινόταν έλεγχος των 18 σημείων ιδιαίτερης ευαισθησίας (tender points) στο σώμα.
Οι νεώτερες κατευθυντήριες οδηγίες δεν απαιτούν τη συγκεκριμένη εξέταση, αν και ο πόνος στα 11 από τα 18 σημεία ευαισθησίας οδηγεί προς τη διάγνωση της συγκεκριμένης νόσου. Το σημαντικότερο κριτήριο είναι ο έλεγχος του ιστορικού του πάσχοντος για πόνο που διαρκεί για περισσότερο από 3 μήνες χωρίς άλλη αιτιολογία.

Για τον αποκλεισμό άλλων παθήσεων που θα μπορούσαν να προκαλέσουν διάχυτο μυοσκελετικό πόνο πραγματοποιούνται εργαστηριακές εξετάσεις, μεταξύ των οποίων η γενική αίματος, η Τ.Κ.Ε, ο ρευματολογικός έλεγχος (ρευματοειδής παράγοντας, αντιπυρηνικά αντισώματα) και ο έλεγχος θυρεοειδούς.

Ενώ δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία για την ινομυαλγία, η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, σε συνδυασμό με φυσιοθεραπεία, άσκηση, εναλλακτικές θεραπείες και ψυχολογική υποστήριξη, μπορούν να λειτουργήσουν υπέρ του ασθενούς σε πολλά επίπεδα.

Πιο αναλυτικά, η προτεινόμενη φαρμακευτική αγωγή για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της ινομυαλγίας περιλαμβάνει αντιεπιληπτικά, αντικαταθλιπτικά και αναλγητικά φάρμακα. Η χρήση ναρκωτικών φαρμάκων δεν προτείνεται, διότι μπορεί ακόμη και να επιδεινώσει τον πόνο μετά από κάποιο χρονικό διάστημα.

Ταυτόχρονα, η φυσιοθεραπεία θα βελτιώσει τη δύναμη και την αντοχή του πάσχοντος ενώ σημαντικά είναι τα οφέλη της ήπιας αερόβιας άσκησης, και δη της κολύμβησης και εναλλακτικών θεραπειών όπως ο βελονισμός και η οζονοθεραπεία. Ειδικά για την οζονοθεραπεία, αξίζει να αναφερθεί ότι σε πρόσφατη έρευνα (2019) σε μεγάλο δείγμα ασθενών, παρατηρήθηκε σημαντική βελτίωση (> 50% των συμπτωμάτων της νόσου) στο 70% των ασθενών και μάλιστα με σχεδόν ανύπαρκτες παρενέργειες. Επί του παρόντος, η οζονοθεραπεία φαίνεται ότι είναι από τις πολύ καλές εναλλακτικές για ασθενείς με ινομυαλγία που δεν βλέπουν βελτίωση από άλλες διαθέσιμες θεραπείες.

Τέλος, ο χρόνιος πόνος μπορεί να επηρεάσει σταδιακά και την ψυχική μας υγεία, γεννώντας αισθήματα κούρασης, θυμού ή απογοήτευσης, καθώς αλλάζει δραματικά την ποιότητα της ζωής μας. Ενδέχεται, λοιπόν, κατά καιρούς να είναι αναγκαία η ψυχολογική υποστήριξη από ειδικούς οι οποίοι θα βοηθήσουν τους ασθενείς να διαχειριστούν τα αρνητικά τους συναισθήματα και να τοποθετήσουν τα πράγματα σε νέα προοπτική.