Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα

Το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα αποτελεί στην ουσία μια ανατομική δυσαρμονία του καρπιαίου σωλήνα, ενός ανατομικού σωλήνα στην περιοχή του καρπού από όπου διέρχονται οι τένοντες των δακτύλων της άκρας χειρός καθώς και το μέσο νεύρο. Οποιαδήποτε κατάσταση προκαλεί διαταραχή στην ανατομία της περιοχής μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα τη συμπίεση του μέσου νεύρου που διέρχεται από αυτήν, με αποτέλεσμα την εκδήλωση της συμπτωματολογίας του συνδρόμου του καρπιαίου σωλήνα. Συνεπώς, η νόσος αυτή δεν αποτελεί μια αμιγή πάθηση αλλά ένα «σύνδρομο» που μπορεί να προκύπτει από μια σειρά άλλων παθήσεων όπως:

1. Φλεγμονή και συνοδός διόγκωση των καμπτήρων τενόντων της άκρας χειρός που οφείλεται σε υπερκαταπόνηση του χεριού, όπως συχνά παρατηρείται σε επαγγέλματα όπως αυτά του κτηνοτρόφου, του οικοδόμου, του γεωργού, του κομμωτή, του οδηγού ή του χειριστή μηχανημάτων.

2. Φλεγμονή και συνοδός διόγκωση των τενόντων της άκρας χειρός από ορμονικές διαταραχές, όπως συχνά παρατηρείται σε παθήσεις του θυρεοειδούς αδένα ή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, της λοχείας ή της εμμηνόπαυσης.

3. Πολλές περιπτώσεις του συνδρόμου οφείλονται σε κακή θέση του καρπού κατά τη δακτυλογράφηση και για το λόγο αυτό έχει χαρακτηριστεί ως «νόσος των δακτυλογράφων» ή «νόσος των χειριστών υπολογιστών».

4. Το σύνδρομο μπορεί επίσης να οφείλεται σε μείωση του εύρους του ανατομικού αυτού σωλήνα από αίτια όπως η οστεοαρθρίτιδα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα ή και ο τραυματισμός της περιοχής.

5. Σπανιότερα το σύνδρομο μπορεί να οφείλεται σε σακχαρώδη διαβήτη ή σε συγγενή στένωση του καρπιαίου σωλήνα.

Η συμτωματολογία του συνδρόμου του καρπιαίου σωλήνα, ειδικά στα αρχικά στάδια, είναι μη ειδική και διαφέρει περιγραφικά από ασθενή σε ασθενή με αποτέλεσμα να είναι εύκολο να διαφύγει της έγκαιρης διάγνωσης ακόμη και έμπειρων ορθοπεδικών ή νευρολόγων. Συνήθως, ο ασθενής περιγράφει πόνο στην άκρα χείρα αλλά και στο αντιβράχιο που πολλές φορές συνοδεύεται από μουδιάσματα χαρακτηριστικά στα τριάμισι πρώτα δάκτυλα, τον αντίχειρα, το δείκτη, το μέσο και την κερκιδική πλευρά του παράμεσου δακτύλου, δηλαδή στην περιοχή που νευρώνεται από το μέσο νεύρο. Σε πιο εγκατεστημένες περιπτώσεις, είναι δυνατόν ο ασθενής να περιγράφει και μυική αδυναμία με αδυναμία συγκράτησης αντικειμένων. Περίπου το ήμισυ των ασθενών αναφέρουν επίταση της συμπτωματολογίας κατά τη διάρκεια της νύχτας με πόνο που μπορεί και να τους αφυπνίζει ενώ το άλλο ήμισυ κατά τη διάρκεια της ημέρας. Κατά την κλινική εξέταση, σε προχωρημένες καταστάσεις είναι δυνατόν να διαπιστωθεί ατροφία των μυών του αντίχειρα και λειτουργική αδυναμία του χεριού, μια κατάληξη που προσπαθούμε να αποφύγουμε με έγκαιρη έναρξη της θεραπείας.

Ανάλογα με τη βαρύτητα της κατάστασης αλλά και με το βαθμό ενόχλησης του ασθενούς και την επίπτωση του συνδρόμου στη συνήθη του δραστηριότητα, η αντιμετώπιση μπορεί να είναι είτε συντηρητική, είτε ελάχιστα παρεμβατική είτε και χειρουργική. Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή με αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά φάρμακα και χρήση ειδικού νάρθηκα για κάποιες ώρες της ημέρας. Σημαντική είναι επίσης και η σύσταση αποφυγής δραστηριοτήτων που προκαλούν επίταση της συμπτωματολογίας, ενώ έχουν προταθεί και ειδικές διατατικές ασκήσεις των τενόντων των καμπτήρων των δακτύλων ή και εφαρμογή φυσικοθεραπείας ή και παγοθεραπείας. Σε περίπτωση που το σύνδρομο προκαλείται ή επιτείνεται από συνοδές καταστάσεις όπως οι διαταραχές λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα, ο σακχαρώδης διαβήτης κ.ά. είναι σαφές πως η αντιμετώπισή τους θα οδηγήσει σε βελτίωση ή και εξολοκλήρου υποχώρηση της συμπτωματολογίας του συνδρόμου.

Στις τεχνικές ελάχιστα επεμβατικής θεραπείας περιλαμβάνονται η έγχυση κορτικοστεροειδών και τοπικού αναισθητικού εντός του καρπιαίου σωλήνα, μια μέθοδος με συχνά ενυπωσιακά και μακροχρόνια αποτελέσματα, καθώς και η εφαρμογή παλμικής ραδιοσυχνότητας στο μέσο νεύρο. Σε αποτυχία των συντηρητικών μέτρων και των ελάχιστα επεμβατικών μεθόδων, καταφεύγουμε πλέον στη χειρουργική θεραπεία, κατά τη διάρκεια της οποίας πραγματοποιείται χειρουργική διατομή του καρπιαίου σωλήνα και αποσυμπίεση του μέσου νεύρου με διάφορες προτεινόμενες τεχνικές.